(Opm. deze tekst is geschreven op 18/11. Had gisteren geen toegang tot het internet, vandaar de vertraging)
Ayer – 17/11/2011. Laatste dag op het eiland.
Wil 's
avonds de ferry naar San Carlos halen, anders zit ik hier 'vast' tot
volgende maandag. (De ferry naar San Carlos vaart enkel op maandag en
donderdag).
Had
eigenlijk nog wel een nachtje willen blijven, maar 't is nu eenmaal
zo.
Heb me
de voorbije week enorm geamuseerd.
't Was
dan ook moeilijk (er waren tranen bij) om afscheid te nemen van
Walter, Antoinette, Mark en Erin. Een superteam!!! (¡Espero, qué les
vayan bien! / Enjoy and travel safe!).
Maar
vóór al dit, nog een dagje genieten.
's
Morgens besloten om 3 scooters te huren en zo (met z'n vijven) verder
het eiland te verkennen. 't Is wennen, deze gaan iets sneller (tot
max. 120 km/u – aan die snelheid hebben we wel niet gereden) dan
mijn 'Yamaha Chappy' (tegenwoordig krijg ik die zelfs niet meer in
gang, dus...).
Eerst
met m'n bagage (rugzak op de scooter gebonden) naar Altagracia
(vandaar vertrekt de Ferry). Wat een rit, heerlijk uitwaaien...
Daarna verder op verkenning. Gezien de staat van de wegen hier, is de
mogelijke reisroute beperkt. De watervallen aan de andere kant van
het eiland halen we niet. Dan maar het strand, 'Playa Santa Domingo'.
Zand is er niet
(het
regenseizoen was iets extremer dan vorige jaren – global warming?)
maar we kunnen wel genieten van een heerlijke smoothie (voor mij
banaan) en een (lekkere) vegetarische maaltijd. Daarna nog eens
zwemmen, verder naar 'Ojo de Agua'. Volgens de kaartjesverkoper voel
je je 10 jaar jonger na een duik in het mineraalrijke water.
Als we
hem mogen geloven zouden we (gezien we hier de dag ervoor ook waren)
ondertussen aan -20 jaar zitten. Het gewenste effect op mijn huid heb
ik nog niet ondervonden. De allergische reactie op mijn rug (vanwaar
die komt weet ik niet) is sinds deze morgen verergerd. (Ziet er niet
lief uit en het jeukt verschrikkelijk).
Nu 'El
Castillo'. Een dorpje langs de Rio San Juan. Voor wat ik er van
begrepen heb, waren er plannen om hier de verbinding tussen de
Caraïbische Zee en de Atlantische Oceaan te maken. Uiteindelijk
heeft het Panamakanaal het gehaald.
Na 10u
op de ferry is de boot trip naar El Castillo een leuke afwisseling.
Mooi...
Kan
begrijpen waarom Nicaragua en Costa Rica over dit grondgebied
kibbelen. (Dicht bij de grens, maar nog steeds in Nicaragua).
Anderhalf uur varen en het oude fort van El Castillo doemt op.
Piraten en ander tuig waren geen vreemd volk hier.
Heb mijn
plannen wat gewijzigd. Zou hier 2 nachten vertoeven, maar gezien mijn
gezondheidstoestand + een gebrek aan dokters e.d. Ga ik morgen
verder.
Costa
Rica! (hopelijk vind ik daar wel medische bijstand).
Mañana.
sIMOn