zaterdag, oktober 28, 2017
vrijdag, oktober 27, 2017
Mulegé La Héroica
Beetje een zombie gevoel vandaag... Opgestaan met lichte hoofd- en buikpijn + de bijhorende darmproblemen.
Maar na een combinatie van imodium, imitus en een licht ontbijt (cornflakes en een banaan) moet het wel lukken. Gelukkig fit genoeg voor de tour die ik gisteren bij aankomst regelde.
Ben ondertussen weer 6 uur zuidwaarts opgeschoven. Mulegé een klein charmant stadje aan de Zee Van Cortez , opgericht rond La Misión Sta. Rosalia Mulegé (hopelijk morgen meer daarover).
Gisterenavond nog een stevige wandeling naar 'El Faro' (De Vuurtoren). Vandaag een tour naar El Cañon La Trinidad.
Los van het zombiegevoel toch nog een meevaller. Heb gisteren wat moeten onderhandelen om de tour geregeld te krijgen. Was normaal gezien de enige klant vandaag, waardoor de kostprijs toch wel wat opliep. Deze morgen bleken er dan toch nog meer geïnteresseerden. Het afgesproken bedrag werd meteen gehalveerd... Maar genoeg over het geld,... Los van de kost wou ik de trip sowieso maken.
Bij deze was dit dus de eerste archeologisch site tijdens deze reis >>> Ancient Cavepaintings.
donderdag, oktober 26, 2017
Saltworks en Guerrero Negro
Ben nu zowat halverwege het schiereiland.
Guerrero Negro, op het eerste zicht niet echt een interessante stopplaats.
Cultureel valt hier weinig te beleven. Juist wat stoffige straten opgemaakt in het klassieke dambord patroon (quadras). Geen Zocalo (centraal plein), geen architecturaal hoogstaande gebouwen noch ander in het oog springend centraal punt.
Het enige wat hier voor centrum zou kunnen doorgaan is de Blvd. Emiliano Zapato, een straat waarlangs praktisch alle winkels, resto's en hotels liggen.
En toch... Van februari tot april is dit één van de trekpleister voor walvisspotters. Elk jaar trekken de zeezoogdieren van Alaska tot hier (ca. 11000km) om in de nabijgelegen Laguna Ojo de Liebre, kleine walvisjes (???) te baren. Halverwege de jaren 1800 werd hier op de walvissen gejaagd (olie). In de laguna ligt een gezonken walvisjagersschip 'El Guerrero Negro' (De zwarte Krijger). Vandaar de naam van de stad.
O.K., verkeerde seizoen dus... Wat nog? Saltworks: de grootste openluchtzoutmijn ter wereld. Goed voor 9% van ' werelds zoutproductie. De bestaansreden van deze in 1957 opgerichte stad. Te bezoeken, met een lokale gids en verder Las Dunas de Soledad. Een eiland van zandduinen.
woensdag, oktober 25, 2017
Lost in the Woods (A.W.) > Del Norte al Sur
Octubre 24. Vandaag van noord naar zuid. Ensenada - Guerrero Negro.
Lange busrit (ca. 10u), maar deze keer niets om tegenop te zien.
Heb het in eerdere berichten waarschijnlijk wel al vermeld, maar de bussen in Mexico en misschien wel de rest van Latijns Amerika zijn over algemeen heel wat comfortabeler dan Europa en de V.S.. In sommige gevallen zou je, je zelfs in de eerste klasse van een vliegtuig kunnen wanen...
Deze keer ook niet gekozen voor de nachtbus. Denk trouwens niet dat ik dat voor de rest van mijn reis door Baja zal doen.
Het landschap langs Highway One (La Carretera Transpeninsular, ca. 1700 km - de volledige lengte van het schiereiland) is fenomenaal. Misschien wel het klassieke beeld van Mexico: woestijn en cactussen...
Het lijkt wel of je in een stripverhaal terecht komt. Alleen de slapende sombrerero ontbreekt.
Nooit gedacht dat ik ooit met zoveel plezier een busrit zou beschrijven...
No More Words (A.C.)
Ensenada, een paar kleine musea, een vismarkt, en uitgangsbuurt (vergelijkbaar met Tijuana, maar dan kleiner) en een Malecon met zicht op de haven.
En verder (buiten de stad)...
'El Valle de Guadelupe' ... de wijngaard van Mexico of toch 'the place to be' in Mexico wat wijn betreft... Volgens Lonly Planet en Moon Guide worden hier een aantal 'award winning wines' geproduceerd.
Wou dus eigenlijk wel deelnemen aan een wijn tour, maar bij nader onderzoek bleek dit net iets te omslachtig en duur om op korte termijn te organiseren. Even werd me voorgesteld om een auto te huren maar die combinatie (auto/wijn) leek me dan toch niet echt een aanrader. (Dat heb je met solo reizen. / 't Wordt misschien stilaan tijd om een partner in crime te zoeken... hoewel...).
En... 'La Bufadora' (letterlijk: 'de blazer'), een zeegijser of een blowhole die het zeewater met reglmaat (tot 30m) de lucht in stuwt. Heen en terug met een plaatselijke bus en dan nog een paar 100m tevoet langs eet- , drank- en souvenir kraampjes. Supertoeristisch! Maar dan zonder toeristen (Temporada Baja).
maandag, oktober 23, 2017
San Diego - San Ysidro - Tijuana - Ensenada
San Diego Blue Line to San Ysidro
End of the line - San Ysidro
De grens...
Going back to the USA?
Ensenada View
Taco's y mas...
Wondered off to Mexico
23 oktober... Voorlopig nog niet helemaal op ritme, mijn interne klok loopt nog wat voor...
(9u tijdsverschil met Belgie). Vandaar een (blog)update om 6u 's morgens.
Ondertussen in Mexico!
Boardercrossing > met de trolley naar San Ysidro en dan stappen... tot je in Mexico beland.
Niets moeilijk aan!
Maaar.... vrees dat ik later toch nog het 'addertje onder het gras' (hopelijk wordt het geen serpent) zal tegenkomen.
In tegenstelling tot de binnenkomst in Chicago, geen controle aan Amerikaanse zijde. En dus: geen 'uit' stempel in m'n pas + ook geen officiele registratie hiervan.
(Leuk??? Zal dit waarschijnlijk later - terug in Belgie - moeten rechtzetten. Hopelijk geen massa papierwerk).
No poorblemo aan Mexicaanse zijde. Hert visum betalen (27$), papiertje invullen, een stempel in mijn pas, en ben binnen. Controle van de bagage = NVT.
En nu terug in Mexico, vreemd, voelt bij de eerste stappen al vertrouwder dan San Diego aan.
zondag, oktober 22, 2017
Abonneren op:
Posts (Atom)