donderdag, november 14, 2013
woensdag, november 13, 2013
'Dirt Sky' 'Dark Clouds'
Dit zal waarschijnlijk (een van) de laatste geschreven post(s) zijn, voor wat deze reis betreft.
Vandaag nog een laatste dag La Paz en morgen terug naar Sta. Cruz om mijn vlucht huiswaarts te halen.
Ayer >> Tiahuanacu (Tiwanaku) - Ruinas.
De hoofdstad van een van de belangrijkste Pré-Inca beschavingen.
Hoogstwaarschijnlijk zijn zij het volk waaraan we de 'patat' en 'quinoa' te danken hebben.
Niet zo spectaculair als Machu Picchu en de grote sites in Mexico en Guatemala, maar toch wel indrukwekkend. (De ruinas zijn niet echt intact gebleven).
Hoy >> Citytrek: La Paz.
Niet de mooiste hoofdstad waar ik al verbleven heb, maar er valt hier zeker wel 't één en 't ander te bleven. Wandelen kan hier echter niet zo gezond zijn. Je kan hier niet ontsnappen aan de smerige (meestal zwarte) uitlaatgassen van auto's en bussen. (Zelfs de smaak ervan blijft een ganse dag hangen). Verder moet je hier als voetganger heel hard opletten. Het gemotoriseerd tuig is hier koning. Verkeersregels bestaan hier niet of ze worden amper nageleefd. Ik kan de stad nog het best omschrijven als één grote soep van wagens en bussen.
Maar los daarvan, zijn er toch wat interessante plaatsen, prachtige kerken en musea...
Ciao, nOMIs
Vandaag nog een laatste dag La Paz en morgen terug naar Sta. Cruz om mijn vlucht huiswaarts te halen.
Ayer >> Tiahuanacu (Tiwanaku) - Ruinas.
De hoofdstad van een van de belangrijkste Pré-Inca beschavingen.
Hoogstwaarschijnlijk zijn zij het volk waaraan we de 'patat' en 'quinoa' te danken hebben.
Niet zo spectaculair als Machu Picchu en de grote sites in Mexico en Guatemala, maar toch wel indrukwekkend. (De ruinas zijn niet echt intact gebleven).
Hoy >> Citytrek: La Paz.
Niet de mooiste hoofdstad waar ik al verbleven heb, maar er valt hier zeker wel 't één en 't ander te bleven. Wandelen kan hier echter niet zo gezond zijn. Je kan hier niet ontsnappen aan de smerige (meestal zwarte) uitlaatgassen van auto's en bussen. (Zelfs de smaak ervan blijft een ganse dag hangen). Verder moet je hier als voetganger heel hard opletten. Het gemotoriseerd tuig is hier koning. Verkeersregels bestaan hier niet of ze worden amper nageleefd. Ik kan de stad nog het best omschrijven als één grote soep van wagens en bussen.
Maar los daarvan, zijn er toch wat interessante plaatsen, prachtige kerken en musea...
Ciao, nOMIs
dinsdag, november 12, 2013
WMDR
11/11 - Death road... (Yungas Road) - The World Most Dangerous Road.
De weg van La Paz naar Coroico (de Yungs; het laagland). In '95 werd deze weg door de Inter-American Development Bank (??? vraag me niet wat dat is) uitgeroepen tot 'de gevaarlijkste weg ter wereld'. (Er vallen ongeveer 200 tot 300 doden per jaar).
Ondertussen is er een nieuwe en betere weg aangelegd, maar de oude route wordt nog steeds gebruikt, en dat zowel door auto's, bussen, etc. als door (toeristen) mountainbikers.
Ca. 60 km downhill, 3 km uphill / hoogteverschil ca. 3300m.
Fietsen dus! Al weer een tijdje geleden (3 weken) dat ik nog eens op een fiets zat.
Bovendien is deze fiets toch iets anders. Double suspension (dubbele vering), hydrolische schijfremmen en enkel een rear derailleur. Géén overbodige luxe en de fietsen zijn tip top in orde... Heerlijk fietsen!!
Wel niet zonder risico. Het eerste deel (behoort eigenlijk niet tot de Death road, en) is vrij simpel. Asfalt. Beetje opletten voor het verkeer en afstand houden. Op het einde van de asfaltweg nog een optionele klim en daarna begint het echte avontuur...
Een bochtige gravelweg met aan de linkerkant de afgrond (tot soms 600m diep).
Om het allemaal nog wat avontuurlijker te maken is de regel hier links rijden.
Reden; zo heeft de bestuurder van een wagen of dergelijk tuig meer controle/zicht op de afgrond (ook hier zit het stuur in een wagen aan de linkerkant). Gevolg: fietsers moeten dus ook links rijden...
¡Verder geen probleem hoor! Dankzij een goeie gids etc. zijn we er allemaal (we waren met 12) geraakt.
De weg van La Paz naar Coroico (de Yungs; het laagland). In '95 werd deze weg door de Inter-American Development Bank (??? vraag me niet wat dat is) uitgeroepen tot 'de gevaarlijkste weg ter wereld'. (Er vallen ongeveer 200 tot 300 doden per jaar).
Ondertussen is er een nieuwe en betere weg aangelegd, maar de oude route wordt nog steeds gebruikt, en dat zowel door auto's, bussen, etc. als door (toeristen) mountainbikers.
Ca. 60 km downhill, 3 km uphill / hoogteverschil ca. 3300m.
Fietsen dus! Al weer een tijdje geleden (3 weken) dat ik nog eens op een fiets zat.
Bovendien is deze fiets toch iets anders. Double suspension (dubbele vering), hydrolische schijfremmen en enkel een rear derailleur. Géén overbodige luxe en de fietsen zijn tip top in orde... Heerlijk fietsen!!
Wel niet zonder risico. Het eerste deel (behoort eigenlijk niet tot de Death road, en) is vrij simpel. Asfalt. Beetje opletten voor het verkeer en afstand houden. Op het einde van de asfaltweg nog een optionele klim en daarna begint het echte avontuur...
Een bochtige gravelweg met aan de linkerkant de afgrond (tot soms 600m diep).
Om het allemaal nog wat avontuurlijker te maken is de regel hier links rijden.
Reden; zo heeft de bestuurder van een wagen of dergelijk tuig meer controle/zicht op de afgrond (ook hier zit het stuur in een wagen aan de linkerkant). Gevolg: fietsers moeten dus ook links rijden...
¡Verder geen probleem hoor! Dankzij een goeie gids etc. zijn we er allemaal (we waren met 12) geraakt.
zondag, november 10, 2013
Hey Mister... Potosí, La Paz y Más.
Hola,
Nog even over de voorbije dagen >> Ben ondertussen in La Paz beland - Last stop before Home. En zoals bij alle vorige reizen begin ik weer de tijdsnood te voelen.
Gisterenmorgen na 9u op de bus (Classe Cama) in La Paz aangekomen.
Maar eerst nog even over Potosí - Altura: 4090m en daarmee claimt het de hoogst gelegen stad ter wereld te zijn. Toch even wennen als je van lager gelegen land (ca 2600m) komt (bewegen vraagt hier toch wat meer energie). De stad ligt aan de voet van de 'Cerro Rico"
Een 800m hoge heuvel - die tevens ook de bestaansreden ervan is (m.a.w. > No hill, No city).
De heuvel zit/zat vol met zilver en andere metalen (zink, lood,...). Ooit was dit de grootste en rijkste stad in Zuid Amerika, maar ondertussen hebben ze het meeste er al uitgehaald.
Wat ooit een mooi koloniale stad was is nu lichtjes in verval. Desalniettemin (wat een raar woordbeeld) toch de moeite om hier te stoppen. Was van plan om hier 2 nachten te blijven, maar door de wegblokades (cfr. vorige berichten) heb ik het op één nacht gehouden.
Main attractions: Las Minas (Zie foto's) en Casa Nacional de la Moneda.
1 - Las Minas (de mijnen) worden nog steed geëxploiteerd. Dezer dagen wordt er vnl. zink en lood bovengehaald + een kleine hoeveelheid zilver. (Het grootste deel van dat metaal werd reeds geplunderd door de Spanjaarden in de koloniale tijd). De werk omstandigheden zijn bijna nog steeds even erbarmelijk als toen (= la Epoca Colonial), het grootste verschil is dat de 'mineros' nu voor zichzelf werken (voordien waren ze slaven).
Direct na aankomst een mijntoer geregeld. Een bezoek aan één van de fabrieken waar ze de het bovengehaalde materiaal verwerken en daarna de mijn in. Kauwend/zuigend op coca bladeren om hoofdpijn en andere hoogtekwalen te voorkomen (la hojas de coca no son drogas).
(Zie foto's)
Aan het eind van de tocht heeft mijn camera het opgegeven. Autofocus - Error...
Ondertussen in La Paz ontdekt dat ik voorlopig geen beelden meer kan schieten met dit tuig. (Herstellen kan, maar zal meer dan een week tijd in beslag nemen en... zoveel tijd heb ik niet).
Gelukkig na een halve dag ronddwalen op 'el mercado negro' een alternatief gevonden.
2 - 's Anderendaags La Casa Nacional de la Moneda. Een museum dat een volledig blok (cuadra) van de stad inneemt (gigantisch dus). Hier wer tot begin 1900 munten (geld) gemaakt.
Eerst zilverstukken voor gebruik in het Spaanse Rijk, daarna Bolivianos...
Ahora, La Paz. De hoogste hoofdstad (3660m) ter wereld. Ondertussen wel geäclimatiseerd.
Gisteren meer dan een halve dag aan m'n deffecte camera verloren en verder Museo de la Coca. Leuk museum (niet dat je hier aan de drugs mag zitten) met uitgebreide uitleg (in het Nederlands) over de geschiedenis van de coca plant. Van het oude (pré)Inca gebruik (kauwen/zuigen op coca bladeren, over Coca Cola, naar cocaina y mas...
Hoy Dominogo, meer musea en een gratis wandeltour in de stad.
(Red Cap Tours)
Beginnen aan de beruchte San Pedro gevangenis verder door een van de grootste markten in deze stad, el Mercado de Brujas, etc...
Morgen fietsen > 'La Ruta de la Muerte'. ¡Ben benieuwd!
H.L. sIMOn
Nog even over de voorbije dagen >> Ben ondertussen in La Paz beland - Last stop before Home. En zoals bij alle vorige reizen begin ik weer de tijdsnood te voelen.
Gisterenmorgen na 9u op de bus (Classe Cama) in La Paz aangekomen.
Maar eerst nog even over Potosí - Altura: 4090m en daarmee claimt het de hoogst gelegen stad ter wereld te zijn. Toch even wennen als je van lager gelegen land (ca 2600m) komt (bewegen vraagt hier toch wat meer energie). De stad ligt aan de voet van de 'Cerro Rico"
Een 800m hoge heuvel - die tevens ook de bestaansreden ervan is (m.a.w. > No hill, No city).
De heuvel zit/zat vol met zilver en andere metalen (zink, lood,...). Ooit was dit de grootste en rijkste stad in Zuid Amerika, maar ondertussen hebben ze het meeste er al uitgehaald.
Wat ooit een mooi koloniale stad was is nu lichtjes in verval. Desalniettemin (wat een raar woordbeeld) toch de moeite om hier te stoppen. Was van plan om hier 2 nachten te blijven, maar door de wegblokades (cfr. vorige berichten) heb ik het op één nacht gehouden.
Main attractions: Las Minas (Zie foto's) en Casa Nacional de la Moneda.
1 - Las Minas (de mijnen) worden nog steed geëxploiteerd. Dezer dagen wordt er vnl. zink en lood bovengehaald + een kleine hoeveelheid zilver. (Het grootste deel van dat metaal werd reeds geplunderd door de Spanjaarden in de koloniale tijd). De werk omstandigheden zijn bijna nog steeds even erbarmelijk als toen (= la Epoca Colonial), het grootste verschil is dat de 'mineros' nu voor zichzelf werken (voordien waren ze slaven).
Direct na aankomst een mijntoer geregeld. Een bezoek aan één van de fabrieken waar ze de het bovengehaalde materiaal verwerken en daarna de mijn in. Kauwend/zuigend op coca bladeren om hoofdpijn en andere hoogtekwalen te voorkomen (la hojas de coca no son drogas).
(Zie foto's)
Aan het eind van de tocht heeft mijn camera het opgegeven. Autofocus - Error...
Ondertussen in La Paz ontdekt dat ik voorlopig geen beelden meer kan schieten met dit tuig. (Herstellen kan, maar zal meer dan een week tijd in beslag nemen en... zoveel tijd heb ik niet).
Gelukkig na een halve dag ronddwalen op 'el mercado negro' een alternatief gevonden.
2 - 's Anderendaags La Casa Nacional de la Moneda. Een museum dat een volledig blok (cuadra) van de stad inneemt (gigantisch dus). Hier wer tot begin 1900 munten (geld) gemaakt.
Eerst zilverstukken voor gebruik in het Spaanse Rijk, daarna Bolivianos...
Ahora, La Paz. De hoogste hoofdstad (3660m) ter wereld. Ondertussen wel geäclimatiseerd.
Gisteren meer dan een halve dag aan m'n deffecte camera verloren en verder Museo de la Coca. Leuk museum (niet dat je hier aan de drugs mag zitten) met uitgebreide uitleg (in het Nederlands) over de geschiedenis van de coca plant. Van het oude (pré)Inca gebruik (kauwen/zuigen op coca bladeren, over Coca Cola, naar cocaina y mas...
Hoy Dominogo, meer musea en een gratis wandeltour in de stad.
(Red Cap Tours)
Beginnen aan de beruchte San Pedro gevangenis verder door een van de grootste markten in deze stad, el Mercado de Brujas, etc...
Morgen fietsen > 'La Ruta de la Muerte'. ¡Ben benieuwd!
H.L. sIMOn
vrijdag, november 08, 2013
POTOSI2013
't Zit hier wat tegen. Camera had a nervous breakdown... De lens zit vast, en ik krijg het apparaat niet meer aan de praat.
Hopelijk vind ik morgen in La Paz iemand die dit kan herstellen. Zoniet heb ik gisteren de laatste plaatjes geschoten. (Deze volgen later).
HP Simon
Hopelijk vind ik morgen in La Paz iemand die dit kan herstellen. Zoniet heb ik gisteren de laatste plaatjes geschoten. (Deze volgen later).
HP Simon
woensdag, november 06, 2013
Stuck - Strike
Roadblocks! Miners strike...
No way to Potosí.
Gevolg >> een dagje extra blijven plakken in Sucre.
Morgen zou de staking gedaan moeten zijn. Duimen maar...
Hasta Luego, Simon.
No way to Potosí.
Gevolg >> een dagje extra blijven plakken in Sucre.
Morgen zou de staking gedaan moeten zijn. Duimen maar...
Hasta Luego, Simon.
dinsdag, november 05, 2013
maandag, november 04, 2013
Candyland (cfr. Morphine)
Hoy un dia en el campo...
Incatrail - 4u stappen; hoogte ca. 3800m.
Caminar entre las nubes. Heerlijk! En dat ondanks de lichte hoofdpijn en zonnebrand. (Ben weer eens zo stom geweest van niet te smeren. De logica van geen zon geen zonnebrand geldt niet op deze hoogte. Zie foto's voor de gevolgen).
Caminar entre las nubes. Heerlijk! En dat ondanks de lichte hoofdpijn en zonnebrand. (Ben weer eens zo stom geweest van niet te smeren. De logica van geen zon geen zonnebrand geldt niet op deze hoogte. Zie foto's voor de gevolgen).
Daarna Maragua. Volgens L.P. "One of the most visually striking places in Bolivia'.
hasta pronto!
zondag, november 03, 2013
Abonneren op:
Posts (Atom)