Te veré mAÑANa: 2017

donderdag, november 09, 2017

On the road again...

8 november.

Onderweg... of wat meer kan ik zeggen.

Hier het schema:

4u opstaan, 5u bus naar Creel, 9u bus naar Chihuahua (korte stop in de namiddag), 19u bus naar Zacatecas (12u later op bestemming) ...

Misschien wel cliché maar de voorbije dagen waren toch wel een beetje een trip down memory lane.
Ben na 12 jaar natuurlijk al heel wat vergeten. En... er is natuurlijk al heel wat veranderd de voorbije jaren, maar heb nog steeds hetzelfde gevoel als ik hier rondloop...

Latino America, Mexico,... ?Sol, que quiere Màs?

9 november.

Zacatecas (zie foto's).

Morgen verder naar de stad... (El D.F.).

Garden Ruin (C)

Hasta Batopilas

Ya vienne El D.F...

Eergisteren Batopilas. 130 km naar beneden (bijna 2000m lager) de Canyon in.

Een klein koloniaal stadje, opgebouwd rond een nabijgelegen zilvermijn.
Aan de rand van de stad de ruïnes van een Haciënda (gebouwd door de eerste eigenaar van de mijn) en verder (8 km buiten de stad) Satevo. Een kathedraal in the middle of nowhere... Dat laatste heb ik deze maal wegens tijdsgebrek en misschien ook wel de hitte (16km wandelen in volle zon) overgeslagen...

12 jaar geleden was die tocht naar beneden zowat de meest spectaculaire busreis die ik gemaakt heb. Heb dit toen als volgt omschreven, ...5u langs een soms hallucinant gevaarlijke route. Grotendeels downhill. De eerste helft op een asfaltweg en daarna grind of zand, met af en toe een put of wat stenen als obstakel...

12 jaar later ligt er een nieuwe weg. Volledig in asfalt en bovendien 10 km korter.
Nog steeds hier en daar vers afgebrokkelde stenen en bijgevolg ook putten.
Nog steeds dezelfde chauffeur (tenminste dat claimt hij). Hij moest even lachen als ik vertel dat ik hem toen tot zowat de beste chauffeur ter wereld benoemd heb.

Deze keer duurt de reis slechts 3u en zitten we in een heel wat comfortabeler minibusje.

Niet meer zo spectaculair... alhoewel die afbrokkelende stenen en de afgronden zijn er nog steeds...
Het zicht op de canyon is fenomenaal en door het verbeterde comfort kan ik er ook meer van genieten.

In het busje nog 2 vrolijke Mexicaanse dames (uit Cd. Juarez -- de noordelijke grensstad met waarschijnlijk de slechtste reputatie van heel Mexico) ontmoet. Door verkeerde informatie in Creel zijn ze volledig onvoorbereid aan deze reis begonnen. Geen bagage, zelfs geen tandenborstel en veel te warm gekleed voor het tropische klimaat dat ons te wachten staat. Iemand had hen wijsgemaakt dat je nog dezelfde dag terug naar Creel kon reizen... Dat laatste zou wel gelukt zijn, maar dan wel voor het 10-voud van de normale prijs (3000 pesos i.p.v. 300). Dan toch liever overnachten in Batopilas en de dag erna om 5u ('s morgens) terug naar boven.

Meer volgt...