Donderdag 10/11/11. Volle Maan!
Mensen doen wel eens gekke dingen onder deze omstandigheden...
21.30h. samen met 14 ander kandidaten sta ik klaar in het kantoor van Quetzaltrekkers.
This time, no sand boarding, maar wel een nachtelijke wandeling/beklimming onder het licht van de volle maan.
23.00h. Na wat voorbereidingen en een stevige maaltijd (spaghetti e.d.) - klaar om vertrekken. Een half uurtje later staan we aan de voet van de Telica Vulkaan. De start van de trek.
Slapen zit er niet in voor deze nacht. Langs mais-, bonenvelden en door woud, banen we ons een weg naar de rand van de krater (2 uurtjes vlak, 2 uurtjes klimmen). Het hobbelige pad bezaaid met steenbrokken maakt de tocht er niet makkelijker op.
Rond 4u bereiken we de krater. Gebroebel en rook, maar géén lava te zien... De gasdampen verhinderen het zicht. Dan maar eerst ontbijten; één broodje met koffie en 'rode wijn'. Franse Malbec. Eén van de deelnemers (een ietwat oudere fransman die zelf een wijngaard) heeft, had een fles van eigen makelij mee. (Lekker! en niet van de minste!).
Daarna zonsopgang + nog eens lava spotten. Deze keer lukt het (voor sommigen dan) wel.
Eén heel klein gaatje in het rookgordijn geeft heel kort zicht op een aantal rode vlekjes lava...
Een goeie 4u later staan we terug aan het startpunt van de trek. Doodmoe, vechten om de ogen open te houden... Na een half uurtje rijden sluiten we af met een heerlijk ontbijt (granula, fruit en yoghurt). ¡Qué rico!
Rond 4u bereiken we de krater. Gebroebel en rook, maar géén lava te zien... De gasdampen verhinderen het zicht. Dan maar eerst ontbijten; één broodje met koffie en 'rode wijn'. Franse Malbec. Eén van de deelnemers (een ietwat oudere fransman die zelf een wijngaard) heeft, had een fles van eigen makelij mee. (Lekker! en niet van de minste!).
Daarna zonsopgang + nog eens lava spotten. Deze keer lukt het (voor sommigen dan) wel.
Eén heel klein gaatje in het rookgordijn geeft heel kort zicht op een aantal rode vlekjes lava...
Een goeie 4u later staan we terug aan het startpunt van de trek. Doodmoe, vechten om de ogen open te houden... Na een half uurtje rijden sluiten we af met een heerlijk ontbijt (granula, fruit en yoghurt). ¡Qué rico!
Adios sIMOn
1 opmerking:
waaauw, Simon man, jij doet daar toch wel heel speciale dingen. Zeker herinneringen om nooit meer te vergeten! Ik voel jaloezie opborrelen! Nog geen nieuwe mensen opgedaan ondertussen?
tot laterssssss
grtzzz
Een reactie posten